Τη δημοσίευση του Περιβαλλοντικός λογαριασμός Τελικά μας δίνει μια σαφή εικόνα των απαιτήσεων διαχωρισμού πηγής που είναι πιθανό να ισχύουν για τα απόβλητα τροφίμων στην Αγγλία και τη Βόρεια Ιρλανδία από το 2023.
Όταν έγραψα για τελευταία φορά για τις αναδυόμενες πολιτικές για την ανακύκλωση οργανικών, επικεντρώθηκα στην ασυνεπή γλώσσα που χρησιμοποιήθηκε για τους νέους κανόνες διαχωρισμού πηγής. Είχαν περιγραφεί μάλλον διαφορετικά το 2019 διαβούλευση στη συλλογή αποβλήτων από ό, τι στο 2018 διαβούλευσηκαι δεν ήταν σαφές τι αντίκτυπο σε μια εξαίρεση βασισμένη στην πρακτική εξαίρεση στην απαίτηση να προέρχεται ξεχωριστή.
Τεγγέλλωσε
S.52 Από το νομοσχέδιο του περιβάλλοντος ορίζει τις απαιτήσεις διαχωρισμού πηγής όσον αφορά τόσο τα νοικοκυριά όσο και τα εμπορικά απόβλητα, τα οποία ευθυγραμμίζονται στενά με τις προτάσεις κατά τη διαβούλευση του 2019.
Σύμφωνα με τους νέους κανόνες, γενικά:
- Τα ανακυκλώσιμα απόβλητα (συμπεριλαμβανομένων των αποβλήτων τροφίμων και – για τα νοικοκυριά – απόβλητα κήπων) πρέπει να συλλέγονται ξεχωριστά από άλλα οικιακά απόβλητα.
- Τα ανακυκλώσιμα απόβλητα πρέπει να συλλέγονται για ανακύκλωση ή κομποστοποίηση.
- Τα ανακυκλώσιμα απόβλητα σε κάθε ρεύμα ανακυκλώσιμων αποβλήτων πρέπει να συλλέγονται ξεχωριστά.
Ωστόσο, το σημείο 3 παραπάνω δεν ισχύει όταν ο διαχωρισμός πηγής δεν είναι απαραίτητος ή εφικτός:
Ανακυκλώσιμα … απόβλητα σε δύο ή περισσότερα ανακυκλώσιμα ρεύματα αποβλήτων μπορούν να συλλεχθούν μαζί όπου-
(α) Δεν είναι τεχνικά ή οικονομικά εφικτό η συλλογή ανακυκλώσιμων… απόβλητα σε αυτά τα ανακυκλώσιμα ρεύματα αποβλήτων ξεχωριστά ή
(β) Η συλλογή ανακυκλώσιμων … απόβλητα σε αυτά τα ανακυκλώσιμα ρεύματα αποβλήτων χωριστά δεν έχει σημαντικό περιβαλλοντικό όφελος (λαμβάνοντας υπόψη τις συνολικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις της συλλογής τους ξεχωριστά και της συλλογής τους).
Ακόμη και όταν αυτό συμβαίνει, όμως, τα οργανικά απόβλητα πρέπει να συλλέγονται ξεχωριστά από άλλα απόβλητα. Η εξαίρεση παραπάνω αφορά μόνο το αν τα απόβλητα τροφίμων και τα απόβλητα κήπου μπορούν να συλλεχθούν ως ένα ενιαίο μικτό ρεύμα.
Απαλλαγή από την εξαίρεση
Το νομοσχέδιο επιτρέπει στους υπουργούς να κάνουν εξαιρέσεις στην απαίτηση να συλλέγονται ξεχωριστά κάθε ρεύμα. Ωστόσο, αυτή η εξουσία δεν επηρεάζει την απαίτηση να διαχωριστούν τα απόβλητα τροφίμων από μη ανακυκλώσιμα απόβλητα και μπορεί να ασκηθεί μόνο όταν ο υπουργός είναι ικανοποιημένος που “δεν θα μειώσει σημαντικά τη δυνατότητα ανακυκλώσιμων οικιακών αποβλήτων … να ανακυκλωθεί ή να λιπασματοποιηθεί”.
Οι υπουργοί έχουν επίσης την εξουσία να τροποποιήσουν την απαίτηση,
“Να προβλέψουμε σχετικά με το βαθμό στον οποίο τα ανακυκλώσιμα οικιακά απόβλητα … σε οποιαδήποτε από αυτές τις ροές αποβλήτων μπορεί ή δεν μπορεί να συλλεχθεί μαζί με ανακυκλώσιμα οικιακά απόβλητα … σε ένα άλλο ρεύμα ανακυκλώσιμων αποβλήτων”.
Και πάλι, αυτή η ισχύς σχετίζεται μόνο με την απαίτηση να διαχωρίζονται τα απόβλητα τροφίμων από άλλα οργανίδια και όχι η απαίτηση να το διαχωρίσουμε από υπολειμματικά απόβλητα.
Οι μόνοι άλλοι υπουργοί εξουσίας πρέπει να προσαρμόσουν τους προτεινόμενους κανόνες είναι μέσω του νόμιμου καθοδήγησης. Και πάλι, υπάρχει μια συγκεκριμένη δύναμη για την αντιμετώπιση των “περιστάσεων υπό τις οποίες μπορεί να μην είναι τεχνικά ή οικονομικά εφικτό να συλλέγει ανακυκλώσιμα οικιακά απορρίμματα … ξεχωριστά”, αλλά η πρακτικότητα σχετίζεται μόνο με τον διαχωρισμό των ανακυκλώσιμων ρευμάτων μεταξύ τους και έτσι οι υπουργοί δεν φαίνεται να είναι ικανοί να δίνουν καθοδήγηση σχετικά με το πού μπορεί να μην είναι εφικτό να διαχωριστούν τα απόβλητα των τροφίμων καθόλου.
Αγαθά;
Αυτό είναι αρκετά ενθαρρυντικό. Δεν υπάρχει προφανής λεωφόρος με την οποία θα αποκλειστούν οι κατηγορίες νοικοκυριών (π.χ. διαμερίσματα) ή οι επιχειρήσεις από την απαίτηση να προέρχονται χωριστά, γεγονός που μπορεί να υπονομεύσει τη σκοπιμότητα επίτευξης των στόχων ανακύκλωσης. Ωστόσο, αυτή η έκθεση του περιεχομένου του νομοσχεδίου είναι ένα προοίμιο για να καθορίσει τις (ίσως) απρόβλεπτες συνέπειές του.
Για παράδειγμα, ο νόμος φαίνεται να μην επιτρέπει τη συλλογή απορριμμάτων τροφίμων σε πλαστική ή χαρτονομίσματα μίας χρήσης. Αυτό θα ήταν ατυχές, καθώς διάφορες μελέτες περιτύλιξης και DEFRA διαπίστωσαν ότι η παροχή επενδύσεων τείνει να οδηγήσει σε μεγαλύτερη συμμετοχή του κοινού – αν και υπάρχει μια καλή περίπτωση για να μετακινηθείτε προς λιπαστήρα για να ελαχιστοποιήσετε τα πλαστικά σωματίδια στο Digestate.
Το ζήτημα είναι ότι τα απόβλητα τροφίμων πρέπει να συλλέγονται ξεχωριστά από όλα τα άλλα απόβλητα – αλλά μια επένδυση δεν είναι απόβλητα τροφίμων. Μια πιθανή απάντηση είναι ότι οι επενδύσεις δεν είναι σπατάλη, αλλά η κυβέρνηση οδηγία Σχετικά με τον ορισμό των αποβλήτων δεν το υποστηρίζει. Το σημείο εκκίνησης της καθοδήγησης είναι αν ο κάτοχος έχει “πρόθεση να απορρίψει το στοιχείο”. Η τοποθέτηση ενός αντικειμένου για τη συλλογή αποβλήτων είναι ένα αρκετά σαφές σημάδι αυτής της πρόθεσης! Ένας άλλος παράγοντας είναι αν το στοιχείο έχει «αποσταλεί σε μια λειτουργία που είναι ένας κοινός τρόπος διάθεσης ή ανάκτησης αποβλήτων», κάτι που θα ισχύει για μια επένδυση απορριμμάτων τροφίμων που εισέρχεται στο ρεύμα ανακύκλωσης.
Ίσως υπάρχει ένα επιχείρημα που πρέπει να γίνει με βάση τα “χαρακτηριστικά της ουσίας ή του αντικειμένου” – αλλά δεν βλέπω ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μιας επένδυσης που θα την απαλλάσσει από το να είναι απόβλητα. Και αν είναι σπατάλη, πρέπει να διατηρείται ξεχωριστά από τα τρόφιμα.
Εάν αυτό το επιχείρημα ισχύει για τις επενδύσεις, εφαρμόζεται ακόμη πιο καθαρά σε πλαστικές συσκευασίες λιπασματοποίησης. Προς το παρόν, λίγα αν έχουν συσταθεί συστήματα συλλογής αποβλήτων τροφίμων για να δεχτούν επίσης τη συσκευασία λιπασματοποίησης. Γενικά, πρέπει να είναι συλλέγονται χωριστά Εάν πρόκειται να λιπασματοποιηθεί. Η νέα νομοθεσία φαίνεται να απαιτεί να συνεχιστεί αυτός ο διαχωρισμός: ακόμη και αν θα μπορούσε να σχεδιαστεί ένα σύστημα που να επιτρέπεται η συλλογή των απορριμμάτων τροφίμων και των πλαστικών λιπασμάτων, θα παραβίαζε τις απαιτήσεις διαχωρισμού πηγής. Το επιχείρημα φαίνεται επίσης να ισχύει για σάκους μιας χρήσης που χρησιμοποιούνται για ξηρή ανακύκλωση.
Επομένως, η νέα απαίτηση για την πηγή ξεχωριστά είναι αυστηρή και δεν υπάρχει τρόπος να χαλαρώσετε μέσω κανονισμών ή καθοδήγησης. Φαίνεται ότι υπάρχει μια ευκαιρία εδώ για να βελτιωθεί η σύνταξη για να αποφευχθούν οι ακούσιες συνέπειες: Ειδικότερα, ο νόμος θα πρέπει να διασφαλίσει ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι επενδύσεις λιπασμάτων (συμπεριλαμβανομένων των “αυτοσχέδιων” επενδύσεων, όπως η εφημερίδα).
Βιομηχανική αναταραχή
Υποθέτοντας ότι επιβάλλονται οι κανόνες διαχωρισμού πηγής, τι θα σημαίνει για το σύστημα ανακύκλωσης οργανικών; Μια τεράστια αύξηση της ποσότητας των χωριστά συλλεγμένων τροφίμων θα ήταν ένα όφελος για μια υγιή βιομηχανία οργανικών, αλλά σε ένα πρόσφατο παρουσίαση, Ντέιβιντ Νιούμαν έδωσε μια αρκετά έντονη αξιολόγηση της τρέχουσας κατάστασής της:
- Οι πρώτες ύλες σας είναι χάος
- Τα τέλη πύλης σας είναι κοντά στο μηδέν
- Οι εξόδους σας είναι άχρηστες
- Το επιχειρηματικό σας μοντέλο δεν είναι βιώσιμο επειδή αγωνίζεται στο χαμηλότερο κοινό παρονομαστή
Είναι εύκολο να κατανοήσουμε πώς έφτασε η βιομηχανία σε αυτό το σημείο: για να προσελκύσει απόβλητα τροφίμων, έπρεπε να προσφέρει βολικές υπηρεσίες, όπου η συλλογή και η θεραπεία θα ήταν ανταγωνιστικές με τη διάθεση μέσω υπολειμματικών αποβλήτων. Εάν οι εμπορικοί πελάτες ήθελαν να παρουσιάσουν τα απόβλητα τροφίμων ακόμα στη συσκευασία της – δεν υπάρχει πρόβλημα, μπορούμε να εγκαταστήσουμε τον εξοπλισμό αποπληρωμής. Εάν αυτό σήμαινε ότι υπήρχαν πλαστικά θραύσματα στην παραγωγή, δεν ήταν πρόβλημα, εφόσον θα μπορούσε να βρεθεί γη πάνω στην οποία θα μπορούσε να εξαπλωθεί.
Η εισαγωγή μιας απαίτησης για την προέλευση χωριστών αποβλήτων τροφίμων αλλάζει πλήρως τη δυναμική. Δεν θα είναι πλέον για τη χρήση της τιμής για να δελεάσει τα απόβλητα από το υπολειμματικό ρεύμα. Αντίθετα, ο οδηγός θα είναι νομοθετικός (υπό την προϋπόθεση ότι η επιβολή εξαρτάται από τη δουλειά).
Οι νέοι κανόνες διαχωρισμού πηγής θα πρέπει να σημαίνει ότι δεν είναι πλέον αποδεκτό για τη συλλογή που πρέπει να παρουσιαστεί με τα συσκευασμένα τρόφιμα, αφαιρώντας την ανάγκη για αποτρόπαιο στο τέλος του Reprocesssor. Η μεγαλύτερη έμφαση στις ποιότητες εισροών θα πρέπει επίσης να σημαίνει ότι μπορεί να υπάρξει αλλαγή εστίασης στην παραγωγή υψηλής ποιότητας Digestate και Compost που έχει πραγματική γεωργική αξία.
Επιπλέον, φαίνεται απίθανο ότι η επόμενη γενιά φυτών διαφημίσεων θα υποστηριχθεί από επιδοτήσεις ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στον ίδιο βαθμό όπως και στο παρελθόν. Εν τω μεταξύ, ο ανταγωνισμός για την τροφοδοσία θα είναι λιγότερο κοπραζόμενος από ό, τι τα τελευταία χρόνια. Αυτοί οι παράγοντες φαίνεται να συνδυάζονται για να αυξήσουν το κόστος της αναερόβιας πέψης και της κομποστοποίησης σε πολύ πάνω από το σημερινό της επίπεδο.
Έτσι, ενώ η DEFRA μπορεί να αναμένει ότι ο κύριος αντίκτυπος της πολιτικής διαχωρισμού πηγής θα είναι στα συμβούλια και τις επιχειρήσεις που δεν διαχωρίζουν επί του παρόντος τα απόβλητα τροφίμων, μπορεί στην πραγματικότητα να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στις αμοιβές πύλης. Αυτό ανοίγει το ερώτημα αν η κυβέρνηση δέσμευση Σύμφωνα με το “Νέο Δόγμα Βελτίων” για τη χρηματοδότηση των τοπικών αρχών που επηρεάζονται από τη νέα πολιτική της θα επεκταθεί σε όσους επηρεάζονται από αυξημένες αμοιβές πύλης. Εάν όχι, η πιθανή αδικία στη μεταχείριση των αρχών που έχουν ήδη δαπανήσει χρήματα για συλλογές αποβλήτων τροφίμων, τις οποίες υπογράμμισα στο προηγούμενο ιστολόγιό μου, θα επιδεινωθούν.
Ενώ η απαίτηση να προέρχεται χωριστά απόβλητα τροφίμων είναι σίγουρα ευπρόσδεκτη, είναι εξαιρετικά σημαντικό οι DEFRA, οι τοπικές αρχές, οι παραγωγοί αποβλήτων και η βιομηχανία διαχείρισης αποβλήτων τροφίμων να αντιμετωπίσουν γρήγορα τις θεμελιώδεις αλλαγές που θα φέρει αυτό. Διαφορετικά, κινδυνεύουμε να δούμε μια πολιτική που δεν έχει σχεδιαστεί σωστά για να επιφέρει τις αλλαγές που θα θέλαμε να δούμε: μια τεράστια αύξηση του μεριδίου των αποβλήτων τροφίμων που αντιμετωπίζονται και η μεγάλη βελτίωση της ποιότητας των αποτελεσμάτων που προκύπτουν, συμβάλλοντας στην επιστροφή της οργανικής ύλης στα εδάφη μας και στην απομάκρυνση του άνθρακα στη διαδικασία.
Επιλεγμένος εικών: Φωτογραφίες MPCA (CC BY-NC 2.0), μέσω του Flickr.
